Aimé van Reydt Intervjoew met Rik Seur en de waarheid over The New Electric Chamber Music Ensemble Het bovenstaande intervjoew had hier althans moeten staan, maar de jongen met het door scharen en griep-koortsen zwaar geteisterde hoofd die Aimé v. Reydt in "Astor" aantrof, kon nauwelijks nog Rik Seur genoemd worden. Het zeer verwarde, zich in hogere sferen ontwikkelende gesprek, werd niet door taperecorder of stenograaf vastgelegd, zodat dit helaas niet meer kan bijdragen tot een beter begrip tussen Rik Seur enerzijds en de lezer anderzijds. Op verzoek van laatstgenoemde beperkte A.v.R. zich tot een samenvatting over de New Electric, dat later nog eens door R.S. van korrekties en aanvullingen werd voorzien. ------------------------------------------------------------------ Er is in het Eindhovens Dagblad van de hand van Kees Neeteson een nogal lovende recensie verschenen over het optreden van de New Electric in het Sigma Centrum. Kun je de Spuitlezers vertellen wat de New Electric is? Dat is heel moeilijk, aangezien de medewerkers, de bezetting en de theorieën nogal eens veranderen. De bezetting varieert van piano, viool, drums, elektrische gitaar en viool, bas, sopraan (zangeres) en vele soorten fluiten via taperecorders, draagbare radio's, elektromotoren, scheerapparaten, slijpmachines en stofzuigers, belichtingen, filmprojektoren tot knikkers, plastics, aluminium, schilderijen, vuur en bewegingen en dan nog heel veel meer (zoals b.v. snoeppapier en een stencilmachine). Er doet een cineast aan mee, een kunstschilder-violist, een cartoonist-bassist, een onderwijzer-drummer, een fysikus enz. Je ziet dus dat we niet in een bepaald hoekje zitten. Je zou het beste kunnen zeggen dat de New Electric een bepaalde mentaliteit is (zie Neeteson). Wij verschillen onderling heel erg, maar één ding hebben we toch wel gemeen, n.l. een ontzettende hekel aan kunst. Voor de New Electric is alles even belangrijk. Alles is nog mogelijk, er ontstaat bij onze konserten een desintegratie van de zintuigen en de verstandelijke funkties. De tegenstellingen tussen mooi en lelijk, goed–slecht, bewust–onbewust, werkelijk–niet-werkelijk, zo ze al bestaan, zijn voor ons dan volkomen irrelevant. Wij kennen maar een zeer gering deel van de werkelijkheid, als we dit tenminste kennen mogen noemen.Wie zegt mij dat er niet meer diemnsies zijn? Zie b.v. werk van HubertLampo en de groep "Bres-Planète" over werelden in en rond ons en het "zinvolle toeval" van Jung. Ik geloof, dat ik wel een agnosticus ben t.o.v. de absolute werkelijkheid. We weten maar enkele dingen zeker, zoals honger en pijn, vreugde en zinnelijke roes, en de resultaten van de natuurwetenschappen nemen we aan omdat ze nuttig zijn in ons leven. Je zou kunnen zeggen dat de New Electric begint waar de wetenschap ophoudt; ik speel niet op mijn gitaar, ik gebruik hem als hulpmiddel, zoals b.v. een computer ook hulpmiddel is. Kun je iets vertellen over de geschiedenis van de New Electric? Ruim twee jaar geleden kwam ik in kontakt met Remko Scha, min of meer onze "dirigent". Ik wilde toe een happening organiseren en we hebben zelfs nog gerepeteerd in de Unit van de oude school, met toestemming van de rektor! Dit is op niets uitgelopen, wegens verschillende artistieke uitgangspunten. En enige tijd gelden belde hij me op, nadat ik hem op de kunstmarkt had zien staan (misschien herinner je je hem nog wel, met al die geverfde flesjes) of ik wilde meedoen aan de uitvoering van zijn "Mikrofonie I", op de legerplaats Oirschot,waar de eerstejaars van de TH voorgelicht werden. Daar kreeg ik nog gedonder met de veiligheidsofficier wegens eerdere anti-militaristische aktiviteiten, haha! Dat was in augustus. In oktober kreeg Remko kontakt met Toon Prüst, die nu bij ons bast, en van wie wij een tentoonstelling van cartoons openden in Breda, voor het eerst onder de naam New Electric. Daarna hebben we opgetreden op het GLE, in "'t Wiel", in de "AOR" van de studenten en in het Sigma Centrum en op het Cinestud in het Hallentheater, beide laatsten in Amsterdam. Eind februari staat er een optreden op een kongres van "Tien over Rood" te Maastricht op het programma, en begin maart een in onze eigen Stadsschouwburg. We hebben nu een redelijk vaste kern, waarvan behalve R. Scha, T. Prüst en ik ook deel uitmaken: Monique Toebosch (zang), Piet Verdonk (film), Hans van Beers (drums), Frits van Barschot (fluit) en Nico (viool), tevens nog Hans Cremers (o.a. affiches), terwijl iedere medewerker in principe alles mag bespelen en doen. Waar is de New Electric door beïnvloed? Door ontzettend veel. Noem maar op: dadaïsme, surrealisme, popart, klassieke, oosterse, seriële, aleatorische, jazz-, beat, freak-out en nog veel meer muziek. Verder allerlei filosofieën, van Zen-Boeddhisme tot Wittgenstein. Heeft New Electric ook iets te maken met de Totale Poëzie? Poëzie kan ook gebruikt worden. In principe gebruiken we alles, want we maken Totale Muziek, maar dan ook totaal. Veel totaler dan de jongens van de Nieuwe Stijl bedoelen, want emoties zijn niet verboden. Daar kom je zelfs als je van het nulpunt uitgaat. Je wilt dus bij de New Electric gebruik maken van alles wat de kultuur heeft voortgebracht? Ja maar onder kultuur versta ik dan ook de techniek, de natuurwetenschappen, psychologie, parapsychologie, filosofie en zelfs astrologie en magie. Geloof je in astrologie? Ik geloof wel dat alles met elkaar verband houdt, dat zie je zelfs in de natuurwetenschappen. Het lijkt me erg waarschijnlijk dat er bepaalde wetten zijn die zowel van toepassing zijn op de makro- als op de mikrokosmos. Maar ik geloof niet in de hedendaagse, al duizendjaren-oude, horoskoopmethoden. Zou je de parapsychologie b.v. kunnen gebruiken om met een hele groep mensen buiten de tijd te treden? Mogelijk. Is het doel van de New Electric ook niet om de kreativiteit te bevorderen? Ja, we zoeken eigenlijk een nieuwe soort kreativiteit en we trachten het publiek hier ook bij te betrekken. Maar dat is niet in de eerste plaats onze taak. De scholen zouden hier wat aan moeten gaan doen. Die zijn op het ogenblik net fabrieken van maatschappelijk lichtverteerbare doorsneeworst; het vrije, kreatieve individu zien ze niet staan. Hebben jullie de bedoeling met het publiek te Kommuniceren? Ja en nee. Het is fijn en zelfs gewenst als het publiek meedoet, maar als dit niet gebeurt, mag je niet zeggen dat het konsert persee mislukt is. Het is een keer voorgekomen dat een zaal vol studenten hun befaamde liederen gingen zingen om de boel te saboteren. het is ze niet gelukt, ze waren ingekalkuleerd, we gingen ze gewoon begeleiden. Overigens is de kommunikatie die jij bedoelt wel oppervlakkig. Er wordt de laatste tijd te veel geouwehoerd over kommunikatie. Maar aangezien wezenlijk kontakt en begrip tussen mensen al uitgesloten is, is een bevredigende kommunikatie slechts zeer zelden mogelijk in die mate dat hij de eenzaamheid opheft. Je hebt eerder in dit intervjoew gezegd dat alles even belangrijk is, en de wereld een chaos. Mag ik hieruit afleiden dat je een anarchist bent? Ja, en de ordening van de New Electric draagt het karakter van een kollektieve anarchie. Wat is voor jou persoonlijk het belangrijkste van de New Electric? Dat ik het fijn vind. Verder de kick, de religieuze mistieke tendenties, die duidelijk aanwezig zijn, en omdat het een voorbereiding is op het Nieuw Babylon van Constant Nieuwenhuys. En om mensen te leren kennen, natuurlijk. Acht je het mogelijk het Nieuw Babylon te verwezenlijken? Dat is op dit moment al mogelijk, maar de mensen zijn er nog niet rijp voor. Ze zitten nog teveel vast aan hun eigen, door de huide maatschappij bepaalde, identiteit. Het individu als middel van zelfbevestiging zal dan nl. niet meer mogelijk zijn. Het komt dan aan op vrijheid, kreativiteit en spontaniteit.